<< Νίκος Καββαδίας >>

απο το κανάλι του Ενας Αγέρας στο youtubeYara yara - Νίκος Καββαδίας

τραγουδάνε οι Ξέμπαρκοι ΗΛΙΑΣ ΑΡΙΩΤΗΣ και ΝΟΤΗΣ ΧΑΣΑΠΗΣ 
S/S Ιόνιον 1934 με τη βοήθεια της Δήμητρας Γαλάνη 
Ξέμπαρκοι: ερασιτέχνες μουσικοί απο το Ναύπλιο - η μοναδική τους απόπειρα ήταν αυτή με τη μελοποίηση των στίχων του Καββαδία μια συνέντευξη τους υπάρχει εδώ https://www.youtube.com/watch?v=GoMm-Ogwr9M&feature=related

«...Mόλις φθάναμε στο τελευταίο λιμάνι, έπεφτα να κοιμηθώ, κι όταν ξυπνούσα τους είχε καταπιεί όλους η πάχνη του Yara Yara. Πού είχε πάει κείνος ο αχός, το βουητό που με κοίμιζε τόσες μέρες, που το βαριόμουνα και που τ' αγαπούσα».
Νίκος Καββαδίας.

Βράδυ του 1951 η εργατούπολη του Williamstown ησυχάζει. Γύρω απλώνονται τα φώτα της Μελβούρνης. Ο Yara Yara «κυλάει βαρετά ανάμεσα σε φορτηγά πελώρια και βουβά». Στο κατάστρωμα του S/S Cyrenia ίσως να βαριέται και ο ίδιος ο ποιητής.

Yara yara.

Καθώς αποκοιμήθηκες φύλαγε βάρδια ο κάβος
σε σπίτι μέσα ξέχασες προχτές το φυλαχτό.
Γελάς μα εγώ σε πούλησα στο Rio για δυο centavos
κι απέ σε ξαναγόρασα ακριβά στη Βηρυτό. 

Με πορφυρό στα χείλη μου κοχύλι σε προστάζω
στο χέρι το γεράκι σου και τα σκυλιά λυτά.
Απάνωθέ μου σκούπισε τη θάλασσα που στάζω
και μάθε με να περπατώ πάνω στη γη σωστά.

Κούκο φορούσες κάτασπρο μικρός και κολαρίνα
ναυτάκι του γλυκού νερού.
Σε πιάνει -μην το πεις αλλού- σα γάτα η λαμαρίνα
και σε σαστίζει ξαφνικό προβέτζο του καιρού. 

Το ντύμα πάρε του φιδιού και δως μου ένα μαντίλι
εγώ και σ' έγδυσα μπροστά στο γέρο Τισιανό.
Βίρα Κεφαλονίτισσα και μάινα το καντήλι
σε λόφο γιαπωνέζικο κοιμάται το στερνό. 

Σου πήρα από τη Νάπολη μια ψεύτικη καμέα
κι ένα κοράλλι ξέθωρο μαζί.
Πίσω απ' το φριγκορίφικο στην άδεια προκυμαία
έβενος, γλώσσα της φωτιάς, στο βάθος κρεμεζί. 

Φώτα του Melbourne βαρετά κυλάει ο Yara Yara
ανάμεσα σε φορτηγά πελώρια και βουβά
φέρνοντας προς το πέλαγος χωρίς να δίνει δυάρα
του κοριτσιού το φίλημα του στοίχισε ακριβά.

Γερά την ανεμόσκαλα καφέ για τον πιλότο
λακίζετε αλυσόδετοι του στεριανού καημού.
Και σένα που σε κέρδισα μιανής νυχτιάς σε λότο
σμίγεις και πας με τον καπνό του γκρίζου ποταμού.

Μια βάρκα θέλω ποταμέ να ρίξω από χαρτόνι
όπως αυτές που παίζουνε στις όχθες μαθητές.
Σκοτώνει, πες μου, ο χωρισμός; - ματώνει, δε σκοτώνει.
Ποιος είπε φούντο; ψέματα. Δε φτάσαμε ποτές.

Σύντομο υπόμνημα στο ποίημα “Yara Yara” του Νίκου Καββαδίa

απο το blog: Λωτοφάγοι

http://antonispetrides.wordpress.com/2014/06/21/kavvadias_yara-yara/

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

To ποίημα συμπεριλαμβάνεται στην τελευταία ποιητική συλλογή του Νίκου Καββαδία, Τραβέρσο (1975). Γραμμένο το 1951, λίγα μόλις χρόνια μετά τη δημοσίευση της συλλογής Πούσι (1947), το «Yara Yara» απηχεί ακόμη το κλίμα και τη θεματολογία αυτής της συλλογής.

Πιο συγκεκριμένα, η σκηνοθεσία και η ατμόσφαιρα του ποιήματος θυμίζουν αρκετά τη «Στεριανή Ζάλη» από το Πούσι. Tο πλοίο βρίσκεται προσαραγμένο σε ένα μεγάλο λιμάνι, εν προκειμένω το λιμάνι του ποταμού Yara Yara (ή Yarra) στο Port Melbourne,προάστιο της Μελβούρνης της Αυστραλίας. Tο ποιητικό Εγώ αναπολεί με τρόπο ασύντακτο και συνειρμικό σκηνές και συναισθήματα που περιστρέφονται γύρω από τη ναυτική ζωή και την εμπειρία ενός χαμένου έρωτα 

Η συνέχεια στο blog Λωτοφάγοι

  Ο δίσκος
Το Καραντί 
απο το κανάλι του χρήστη Μάνος Ορφανουδάκης στο youtube

"Νίκος Καββαδίας S/S IONION 1934"
 κυκλοφόρησε το 1986 από τους Ξέμπαρκους (Ηλίας Αριώτης και Νότης Χασάπης)
 δύο ερασιτέχνες μουσικοί από το Ναύπλιο, με την παρότρυνση της Δ. Γαλάνη, προτείνουν έναν καινούργιο και καθαρό ήχο.
«Πήραν δυο κιθάρες και απάγγειλαν μελωδικά τα ποιήματα του Καββαδία.
Έτσι, σαν ν ακούς δυο φωνές μέσα από την κουκέτα ενός φορτηγού στ΄ ανοιχτά κάποιας μεγάλης θάλασσας», σημειώνει χαρακτηριστικά η Δ. Γαλάνη.
Όπως και ο Μικρούτσικος εντάσσουν τα ποιήματα στη μουσική φόρμα της μπαλάντας και όπως η Κωχ καταφέρνουν να «ζωγραφίσουν» με χρώματα ζωηρά και έντονα ένα τοπίο θαλασσινό.

Το Πούσι

εδώ ένα μικρό γλωσσάρι στο έργο του Νίκου Καββαδία
http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=24480