Μαρία Μοντεσσόρι 

Ιταλίδα παιδαγωγός που επαναστατικοποίησε τις εκπαιδευτικές αντιλήψεις και καθιέρωσε με το προσωπικό της παράδειγμα μια νεα σχέση αναμεσα στο παιδί και τον ενήλικα

Το παιδί που ζεί σ ένα περιβάλλον που δημιούργησαν οι μεγάλοι με το δικό τους τρόπο ζωής, βρίσκεται αδιάκοπα σ έναν κόσμο ελάχιστα προσαρμοσμένο στις δικές του φυσικές και ψυχικές ανάγκες. Η ικανοποίηση των ψυχικών αναγκών του παιδιού είναι εξαιρετικά σημαντική λειτουργία που το βοηθά ν αναπτυχθεί διανοητικά και ηθικά. 

Τ παιδί καταπιέζεται από έναν πανίσχυρο ενήλικο που του λυγίζει τη θέληση και το υποχρεώνει να προσαρμοστεί σ ένα εχθρικό περιβάλλον, κάτω από την απλοική σκέψη ότι με τον τρόπο αυτό διαμορφώνει κοινωνικά το παιδί. 

Σχεδόν κάθε εκπαιδευτική δραστηριότητα βασίζεται στην ιδέα της άμεσης - και για το λόγο αυτό βίαιης - προσαρμογής του παιδιού στον κόσμο των ενηλίκων. Η προσαρμογή αυτή θεμελιώνεται στην αδιαφιλονίκητη πειθαρχία, που οδηγεί στην άρνηση της προσωπικότητας του παιδιού, μια άρνηση όπου το παιδί γίνεται αντικείμενο μιας δικαιοσύνης που δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματική δικαιοσύνη, μια άρνηση που οδηγεί το παιδί σε ταπεινώσεις και τιμωρίες που κανένας ενήλικος δεν θα μπορούσε να δεχτεί.  

Μουσουργοί, τραγουδιστές, καλλιτέχνες, αθλητές, τύραννοι, ήρωες, εγκληματίες, άγιοι - όλοι είναι γεννημένοι με τον ίδιο τρόπο, αλλά ο καθένας φέρνει μέσα του το αίνιγμα της δικής του ειδικής ανάπτυξης που παρακινεί τη μοναδική του δραστηριότητα στον κόσμο.